Polub mnie na facebooku

poniedziałek, 29 grudnia 2014

podsumowanie podsumowania

Uważam o co proszę, bo mogę to dostać. Ba, ja to dostaję! Pisząc zeszłoroczny  demotywator  nie wiedziałam, że wywróżę sobie przyszłość. Wtenczas na pewno nie błagałabym, aby kończący już się rok był dla mnie sprawiedliwy. Bo na moje nieszczęście był.
Aż nadto.

 kalkulator

Gdyby podsumować go w liczbach, nie wyglądałoby to tak tragicznie. Rekordowa liczba podejść do jednego egzaminu: pięć. Liczba rzuconych studiów: jedne. Liczba podjętych prac: trzy. Rzuconych prac: dwie. Liczba przejechanych kilometrów autostopem: 3,5 tysiąca. Liczba odwiedzonych krajów: cztery. Liczba przebiegniętych kilometrów: 40. Liczba koncertów: 12. Liczba spełnionych marzeń: 21. Liczba piosenek w których się zakochałam na amen: jedna. I chyba tylko liczba zmarnowanego czasu i naprzemienne gubienie i zyskiwanie nowych kilogramów są do tej pory niepoliczalne.






obieżyświat

Kiedy na początku roku ktoś by mi powiedział, że w jednym tygodniu rzucę studia, złożę wypowiedzenie w pracy i ruszę w autostopową przygodę do Hiszpanii z chłopakiem, którego poznałam kilka dni wcześniej powiedziałabym, że oszalał.
A jedyną osobą która oszalała byłam ja.


Gdybym usłyszała, że pojadę na konferencję na temat wolnego Iranu i łamania praw tamtejszych kobiet do Paryża, to spadłabym z krzesła. 
I dupę bym sobie obiła.


Rok temu nabazgrałam w zeszycie, że chciałabym wypić czeskie piwo w Pradze. Nie marzyłam nawet o tym, że przez 5 dni będę mieszkać w domku jednorodzinnym położonym 15 minut jazdy od Mostu Karola i śmiać się ze zmrzlinki z kumplem, którego poznałam gdzieś na wypizdowie w Hiszpanii.
A marzenia się spełniły.


Pięć razy byłam nad morzem - największą miłością mojego życia. Po drugiej stronie stały znienawidzone przeze mnie góry, po których trzeba chodzić, męczyć się i podziwiać je z wysokości. Zanim weszłam na Rusinową Polanę byłam bardziej niż pewna, że góry najlepiej ogląda się z dołu. Chętnie walnęłabym w twarz każdego, kto śmiałby powiedzieć, że i je zdołam pokochać.
I palce bym pewnie połamała od razu.


Gdyby ktoś oferował mi zapłatę w zamian za wyjazd na mazury od razu powiedziałabym, że jedyna woda jakiej nie toleruję to jeziora. Po tygodniu spędzonym na mazurach nie mogę się doczekać kolejnego wyjazdu. Stamtąd już tylko 150 kilometrów do cudownego wybrzeża.
A pieniędzy bym nie miała.



lekcja


To był rok mojej największej wewnętrznej przemiany. Kiedy ucieka się przed samą sobą trzeba wiedzieć, kiedy wrócić. Po półtora miesiąca podróżowania postanowiłam stawić czoła temu, co napędzało mnie do przepakowania rzeczy i ruszenia w dalszą podróż. Podróż w głąb siebie, poznania swoich potrzeb i zażegnania tego, co ciągnęło mnie w dół. Ten rok był cudowny. Zniszczył mnie totalnie, ale gdyby nie on, nie wiem jak wyglądałoby moje życie.

Stałam się nieco mądrzejsza, ale nadal walczę z głupotą.  Stałam się odważniejsza, ale gdy zobaczę pająka zapłaczę się na śmierć. Stałam się silniejsza, ale pokona mnie pierwszy lepszy słoik z ogórkami. Stałam się dojrzalsza, ale dalej biegnę do kina na premierę ukochanej bajki. Stałam się bardziej otwarta, choć nadal wolę słuchać o innych niż rozmawiać o sobie. Stałam się sobą bardziej niż kiedykolwiek. Stałam się tym, kim chcę być. Stałam się tym, kim jestem. Moje błędy nauczyły mnie pokory.



co dalej?

W 2015 chcę żyć po swojemu. Słuchać muzyki, jeździć na koncerty, drzeć mordę pod sceną. Odkurzyć aparat, ogarnąć sprzęt, zacząć działać. Leżeć do góry brzuchem i oglądać seriale. Obżerać się po nocach i ćwiczyć za dnia. Nie pić coli. Śmiać się, skakać, biegać, spełniać resztę swoich marzeń.

Bo przecie o to w życiu chodzi, cnie?





6 komentarzy: